Ενδοσχολικός Διαγωνισμός Ποίησης
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα και ο στίχος του εθνικού μας ποιητή, Διονύσιου Σολωμού, « Πάντα ανοιχτά, πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου» μας εμπνέει να μιλήσουμε με τον νου, την ψυχή και την καρδιά για όλα όσα πρέπει ο καθένας μας αλλά και όλοι μαζί να νικήσουμε, ώστε να προχωράμε μαζί.
Με δημιουργική σκέψη και φαντασία συνθέσαμε ομαδικά ποιήματα κατά τάξη για το κοινό μας όνειρο για το Αύριο και για μια πατρίδα που εμείς, τα παιδιά της, οφείλουμε να την οδηγούμε διαρκώς προς το φως.
Απολαύστε τα !
Α1
Θέλω…
Θέλω της πατρίδας μου
ο ουρανός να είναι γαλανός
και ο ήλιος της λαμπερός ,
για να φωτίζει την ψυχή μας.
Θέλω να έχουμε αγάπη.
Θέλω να έχουμε γαλήνη.
Θέλω να έχουμε χαρά μες στην καρδιά
χαρά για όλου του κόσμου τα παιδιά.
Θέλω να ζούμε ειρηνικά
και πάντα αρμονικά.
Α2
«Ένα όνειρο για την Ελλάδα»
Ονειρεύομαι μια όμορφη πατρίδα
με αγάπη και με φως.
Όχι πόλεμο αλλά ειρήνη!
Άνθρωποι χαρούμενοι ,
άνθρωποι ελεύθεροι!
Η γνώση να φωτίζει το μυαλό και την ψυχή
για να έχουν όλοι μια ευτυχισμένη ζωή!
Ονειρεύομαι χρώματα, ευωδιές
στου κόσμου τα μπαλκόνια,
κελαηδίσματα πουλιών
στ΄ουρανού τα μονοπάτια.
Ονειρεύομαι τα λόγια των φίλων
να ΄ναι γλυκά και τρυφερά…
Ρίχνω το βλέμμα μου μπροστά,
αγωνίζομαι για μια ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Α3
Το φως της Ελλάδας
Παλεύω για την ελευθερία,
κερδίζω για την ελευθερία.
Σπάω το σκοτάδι
με το φως της αλήθειας
θέλω να δω φως
στο όνειρό μου!
Διώχνω το κακό
με την ελπίδα.
Τους φόβους μου πατώ
και έτσι τους νικώ.
Φτάνω στην Ανάσταση
της ελληνικής ψυχής.
Νικητής είναι ο ήρωας
που σώζει τις ψυχές
μαζί με την δική του.
Ο ήρωας που θέλει
να έχει πίσω την Ειρήνη
και φοβάται τον αγώνα
φοβάται το μέλλον.
Η αγάπη όμως ξεπερνά τους φόβους .
Η σημαία είναι οδηγός μου
να αγωνίζομαι και να προσπαθώ
να πιστεύω στο θαύμα το δικό μου.
Βοηθάω την ελευθερία
την ψυχή και την πατρίδα με την ελπίδα.
Ελπίζω σημαίνει ζω
και θέλω να ζω ελεύθερος
στη χώρα μου
που τη λέν Ελλάδα!
Β1
«Ελευθερία»
Με ψυχή και με καρδιά
πολεμώ για λευτεριά
Χτίζω λίμνες και βουνά,
για να δω το φως ξανά.
Στα λιβάδια και στις λίμνες,
Πολεμούμε σαν Ακρίτες.
Και κινούμαστε με φόρα ,
μην μας πάρει η κατηφόρα.
Η ζωή μας είναι τώρα,
πολεμούμε κάθε ώρα.
Ψωμί, παιδεία και τιμή,
να υπάρχει στη ζωή.
Β2
«Ελλάδα πολύτιμη πατρίδα»
Η ψυχή μου και η καρδιά μου
για σε πάντα χτυπούν.
Λάμπει το χρώμα του ουρανού σου
και οι καρδιές όλων σκιρτούν.
Περήφανοι οι Έλληνες αισθάνονται
που την ένδοξη ιστορία σου μοιράζονται.
Σαν τ΄αγέρι και τα βουνά σου δεν συνάντω
πουθενά.
Τον Θεό ευχαριστώ
που με έβαλε στη ζεστή σου αγκαλιά.
Ελλάδα, πατρίδα υψηλή,
πάνω απ΄τα βουνά, πέρα απ΄τους ωκεανούς
στέκεις πάντα εκεί.
Με τρεμάμενο βλέμμα την πλάση όλη θωρώ,
μακάριος νιώθω και στήνω χορό.
Λουλούδια, πουλιά μαζί μου κινούν
παιδιά γελαστά για σε τραγουδούν.
Σφραγίδα αφήνεις, χαράζεις την ψυχή.
Αχ, πόσο σ΄αγαπώ, Ελλάδα μου εσύ.
Β3
Πατρίδα πορεία προς το φως
Η πατρίδα μας μπορεί
να κερδίσει κάθε μάχη.
Το ΄χει δυνατά φωνάξει,
σε ολάκερη την πλάση.
Η σκλαβιά ήταν βαριά
άφησε πολλά δεινά,
οικογένειες σφάχτηκαν
με πληγές που χαράχτηκαν.
Δόθηκε, όμως, η ευκαιρία
για ν΄αλλάξει η ιστορία.
Οι Έλληνες πολεμούν
χωρίς δισταγμό,
για να οδηγούνται
πάντοτε στο φως.
Με την Παναγιά στο πλάι,
τίποτα δε χαλάει.
Όλοι μια γροθιά δεμένοι,
σε μια σπίθα αναμμένη,
παλεύουμε για μια ζωή
να μην γίνουμε
ποτέ ξανά υποδουλωμένοι.
Γ1
«Όλοι μαζί μια αγκαλιά»
Στα όνειρά μας ο κόσμος γελά,
ήλιος και φως, ειρήνη, χαρά!
Όλοι μαζί μια αγκαλιά
με πίστη για το αύριο η ζωή μας προχωρά!
Έναν κόσμο ιδανικό χτίζουμε
με ασφάλεια κι ελευθερία
για όλα τα παιδιά.
Σ΄αυτόν κανείς δε θα πονά
πείνα, πόλεμος και δυστυχία
δε θα υπάρχει πουθενά!
Την πατρίδα μας σηκώνουμε ψηλά
με συνεργασία και πολλή δουλειά
σ΄ένα μέλλον φωτεινό, αισιόδοξο και δημιουργικό
βαδίζουμε με τα χέρια ενωμένα σφιχτά!
Γ2
«Πατρίδα, πορεία προς το φως»
Γαλάζια μου πατρίδα
μοιάζεις με ολόφωτη ηλιαχτίδα
που λάμπεις απ΄του Αλεξάνδρου τον καιρό
και νίκησες κάθε σου εχθρό.
Ω Ελλάδα ευλογημένη,
προικισμένη απ΄τον Θεό,
κάθε επισκέπτης άφωνος μένει
μπροστά στου παραδείσου σου τον θησαυρό.
Ελλάδα μας γλυκιά
υπόσχεση σου δίνουμε με αγνή καρδιά
την ιστορία σου συχνά να μελετούμε
και τα κατορθώματα των ηρώων να υμνούμε.
Με λεβεντιά θα αγωνιστούμε
στους δύσκολους καιρούς που ζούμε,
τη διχόνοια που θερίζει θα διώξουμε μακριά,
για να ΄χουμε πάντοτε ειρηνική καρδιά.
Το φως της δάδας σου λαμπρό
για αιώνες ακόμη φυλαχτό
θε να δοθεί στις επόμενες γενιές
και θα πλημμυρίσει στου κόσμου τις γωνιές.
Γ3
«Τα ηλιοτρόπια»
Κάθε μέρα που ξυπνώ,
ξυπνάει κι η ελπίδα
ελπίζοντας πως θα δω ξανά
το φως απ΄την ελεύθερη πατρίδα.
Με την υπερηφάνεια στην καρδιά
περπατώ καμαρωτά,
την ειρήνη να δω
που τόσο καρτερώ.
Η πατρίδα μου η γλυκιά,
που την αγαπώ βαθιά,
μου δίνει θάρρος και χαρά,
να αγωνίζομαι για τη λευτεριά.
Δεν αντέχω το σκοτάδι της σκλαβιάς
και περιμένω πώς και πώς
το φως της λευτεριάς,
να φωλιάσει μέσα στην καρδιά
και να μου δώσει πίστη, ελπίδα και χαρά.
Δ1
Αχ πατρίδα μου γλυκιά
Αχ πατρίδα μου γλυκιά,
που χιλιοβασανιζόσουν
τα βάσανά σου τα τρανά τα ξεπέρασες ξανά!
Αχ πατρίδα μου, Ελλάδα μου γλυκιά,
για τίποτα στον κόσμο δε θα σε προδώσω,
γιατί τα πάντα μου προσφέρεις, τα πάντα θα σου δώσω.
Πατρίδα, πατρίδα, φωνάζουμε
μόνο εσύ μας κυβερνάς
μας ανάβεις τη σπίθα τούτη
και τα παιδιά σου αγαπάς.
Αχ πατρίδα μου τρανή!
Δε θα σ΄αλλαζα ποτέ.
Ύστερα από τόσους εχθρούς και σκλαβιά,
τι να πει κανείς για τόση λεβεντιά!
Αχ πατρίδα μου γλυκιά,
πόσο σ΄αγαπώ βαθιά!
Πάντα με το χαμόγελο προχωράς
και ποτέ δεν σταματάς.
Πάντα την τιμημένη νίκη φέρνεις,
όπου και να πας χαμογελάς,
το σύνθημά σου ακούγεται δυνατά.
Μόνο λευτεριά!
Δ2
« ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ »
‘’ΕΛΠΙΔΑ’’ μια λέξη μαγική που σου φτιάχνει τη ζωή.
Έχω ανιδιοτέλεια χωρίς να είμαι τέλεια,
βοηθώ και προσπαθώνα κάνω το καλό για τον κόσμο όλον αυτόν.
Του κόσμου η γιατρειά είναι η ΕΙΡΗΝΗ και η ΛΕΥΤΕΡΙΑ.
Ο ήλιος λάμπει ψηλά και οι ηλιαχτίδες του σ΄ακουμπάνε νοερά
και σου ψιθυρίζουν μια λέξη σιγανά : ‘’ΕΛΠΙΔΑ’’ .
Αυτή που θα σώσει την πατρίδα .
ΕΙΡΗΝΗ ουσιαστικό σωστό σε ένα μέρος σκοτεινό ,
μακρινό και σκιερό. Μια λέξη φωτεινή και φλογερή,
που σου φτιάχνει τη ζωή.
« Παρομοίωση , Μεταφορά , Κυριολεξία» βγαίνουν
από τη ζωή με μεγάλη σημασία.
Η ΕΙΡΗΝΗ μια λέξη ευλογημένη κάθεται στην καρδιά σου
σαν καρφί βαθουλωμένη και σε καθηλώνει,
λες και είναι το πολυτιμότερο και ομορφότερο αστέρι
απ΄του ουρανού που έπεσε, το χέρι.
‘’ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ‘’ εγώ , εσύ όλοι ενωμένοι ,
η πατρίδα μας αγαπημένη με στοργή ,
στη λύπη να σου συμπαρασταθεί ακόμη,
στην αγάπη εδώ να έρθει και να σου πει
«ΚΟΙΤΑ ΜΕ , ΒΛΕΠΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΕΣΕΝΑ, ΠΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΟ
΄ΜΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΝΑΣ». Ομάδα ενωμένη και ποτέ χωρισμένη
θα σου συμπαρασταθεί , θα σου πει Σ΄ΑΓΑΠΩ ,
μια λέξη μαγική που χρωματίζει τη ζωή
και δίνει φως στον ουρανό.
Η αλληλεγγύη είναι μια πράξη μαγική.
Όταν τη νιώθεις και τη βρεις, όλα αλλάζουν στη ζωή.
Φως στο σκοτάδι απλώνεται σε μια στιγμή
και την ουσία της ζωής κάθε Έλληνας έτσι μπορεί να βρει.
Το να βοηθάς και να στηρίζεις είναι αξίες της ζωής
και αυτόματα ανοίγουν την πιο όμορφη πύλη της ψυχής.
Το όνειρο του κάθε ανθρώπου για ένα κοινό καλό
είναι όλοι να έχουμε αλληλεγγύη και σεβασμό.
Μια πατρίδα ενωμένη αγάπη στην καρδιά προσμένει,
μα πάνω απ΄όλα η Ειρήνη είναι αυτή που δεν θα φύγει.
Θα φωλιάζει στην καρδιά μας φυλαγμένη, αγαπημένη
και οι Έλληνες με πείσμα θα την υπηρετούν και
με θάρρος πάντα θα πολεμούν.
Αν Ειρήνη θε να βρεις , τον πόλεμο να σταματήσεις,
αν μπορείς . Την πατρίδα σου να αγαπάς και γι ΄αυτή
τον πόλεμο να αψηφάς! Την Ειρήνη που έχεις να εκτιμάς και
τα μικρά προβλήματα να προσπερνάς!
Ειρήνη είναι μια λέξη μαγική που τα όνειρά σου
πραγματοποιεί. Ενάντια στον πόνο και στον πόλεμο
υπάρχει μια ασπρίνη που ονομάζεται ΕΙΡΗΝΗ !
Δικαιώματα ο κόσμος θα χει, αν και εσύ βοηθείς,
όλα τα παιδιά να κατακτήσουν , τα δικαιώματά τους να αυξήσουν.
Τα λουλούδια χαρούμενα χορεύουν στης άνοιξης την αγκαλιά,
όλα τα παιδιά στην πόλη χαρούμενα να παίζουν ,
στην πλατεία θα επικρατεί μια γεύση από χαρά.
Όνειρα η πατρίδα έχει , μεγάλα και τρανά ,
στου ουρανού την αγκαλιά έχει όλα του κόσμου τα παιδιά.
Πατρίδα ! γλυκό όνομα αυτό , φάρμακο είναι στην ψυχή
και στο μυαλό καρποφορεί .
Ανιδιοτέλεια πρέπει να ΄χεις και τον εγωισμό σου πρέπει να ξεχάσεις,
τους άλλους πρέπει να βοηθάς και όλους να τους αγαπάς.
Η πατρίδα χρειάζεται ανιδιοτέλεια ακόμη κι αν δεν είναι τέλεια.
Η ανιδιοτέλεια είναι φιλοσοφία που συμβολίζει και την ευτυχία!
Δ3
«Περήφανοι για την πατρίδα»
Τα μάτια μου όταν σε βλέπουν,
πατρίδα μου γλυκιά,
λάμπουν σαν τον ήλιο και κλαίνε από χαρά.
Μέσ’ στα σκοτάδια οι φόβοι μου σκορπούν κι οι ανησυχίες μου με φόβο
πολεμούν.
Βραδιάζει, ξημερώνει, πατρίδα μου γλυκιά, με στεναγμούς στην ξενιτιά η
μέρα δεν κυλά.
Στο ακρογιάλι για άλλη μια φορά τυλίγομαι στις σκέψεις μιας γλυκιάς
βραδιάς κι αναπολώ
τις μέρες της λευτεριάς.
Η πατρίδα είναι το φως της ζωής!
Η αγάπη κι η ελπίδα της ψυχής!
Η πατρίδα είναι τα μάτια όλων μας!
Είναι το ακατόρθωτο νησί της αγάπης, το πιστό όνειρο των ανθρώπων
για τη λευτεριά.
Μια πατρίδα που είναι πολύ καλή έχει κατακτήσει των ανθρώπων την
ψυχή.
Αχ, πατρίδα μου γλυκιά πόσο σ’αγαπώ βαθιά!
Πατρίδα μας καλή,
Η πύλη είναι πάντα ανοιχτή για σένα, την πιστή και δυνατή.
Τα όνειρά μας ας χτίσουμε, για να πάμε μπροστά και να δούμε μια
Ελλάδα καλύτερη από την παλιά.
Η πατρίδα μας είναι ξεχωριστή και θα μείνει για πάντα στο έθνος
ξακουστή!!!!
Ε1
Ελπίδα, οδηγήτρια
Βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει και τη ζωή να προχωρά
Κι αναρωτιέμαι : Υπάρχει ελπίδα;
Κι όμως, υπάρχει!
Τη βλέπεις στα ανθισμένα δέντρα της άνοιξης που διώχνει τον χειμώνα
Την ακούς στα κελαηδίσματα των πουλιών
Την αισθάνεσαι στο δροσερό αεράκι που χαιδεύει το πρόσωπό σου
Τη διακρίνεις στα μάτια των παιδιών που σε κοιτούν με λαχτάρα για ζωή
Τη βλέπεις στον αγώνα και την προσπάθεια των νέων
για ένα καλύτερο αύριο
Την αντικρίζεις στο πνεύμα των επιστημόνων που αγωνίζονται να
ανακαλύψουν κάτι καινούριο
Τη συναντάς στην αγωνία των γιατρών που προσπαθούν
να σώσουν ζωές
Τη συναντάς ακόμα και στα γηρατειά, που λόγια σοφά μόνο
έχουν να σου πουν
Τη διακρίνεις στην παγκόσμια δίψα των ανθρώπων για ειρήνη
και αλληλεγγύη
Τη συναντάς στην ελεύθερη πατρίδα που προσπαθεί
να προχωρήσει στην πρόοδο και την προκοπή.
Ω! Ελπίδα! Είσαι το λαμπερό άστρο, οδηγός μας στη ζωή!
Ε2
«Ελευθερία»
Με ψυχή και με καρδιά
πολεμώ για λευτεριά.
Χτίζω λίμνες και βουνά,
για να δω το φως ξανά.
Στα λιβάδια και στις λίμνες
πολεμούμε σαν Ακρίτες.
Και κινούμαστε με φόρα ,
μη μας πάρει η κατηφόρα.
Η ζωή μας είναι τώρα,
πολεμούμε κάθε ώρα.
Ψωμί, παιδεία και τιμή,
να υπάρχει στη ζωή!
Ε3
«ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ»
Κοιτάζω με άλλη ματιά
τον τόπο μου …
Στον γαλανό ουρανό
δεσπόζει ο ήλιος
φωτίζοντας τις πληγές μας
και το σκοτεινό τούνελ
με τις αθώες ψυχές μας.
Στη φουρτουνιασμένη θάλασσα
ένα μικρό ψαροκάικο
πλέει απεγνωσμένα
αναζητώντας τη νηνεμία
και το σθένος να συνεχίσει.
Κι εμείς πέρα από το καλό
κι απ’ το κακό
βλέπουμε την αγάπη
και ψάχνουμε στους κήπους
μια μικρή παρηγοριά
στην καρποφόρα τη ροδιά.
Τις απαντήσεις θε να ψάξουμε
που κρύβονται στις μαύρες πέτρες.
Ελεύθεροι θε να είμαστε.
Ουδέν φόβο να κατέχουμε
από τις σκιές που μας απειλούν.
Ελπίζω αύριο
να κοιτάξω με άλλη ματιά
τον τόπο μου….
ΣΤ1
ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΛΑΜΨΗ
Μόνος,
ο καθείς με τα όπλα του!
Σε μια χώρα χαμένη στο σκοτάδι ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ.
Κοιτώντας τα αγέρωχα, τα ψηλά βουνά ΞΥΠΝΩ
και αναρωτιέμαι, γιατί όλα γύρω μου πιάσανε φωτιά;
Μέσα απ' τις φλόγες ξεπηδώ
με άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου ΠΡΟΧΩΡΩ!
Μόνος
με τις αχτίδες του ήλιου οδηγό
την κατάρα κάνω ευχή και ΠΡΟΧΩΡΩ!
Τους ανθρώπους που με λιθοβόλησαν αποχαιρετώ
και με τις πέτρες τους ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ!
Φωνάζω στις πύλες, στους δρόμους μια δύναμη αναζητώ
θέλω ως στα στερνά μου να παλεύω να βγαίνω στο φως!
Μόνος,
Όχι εγώ!
Πολλές φωνές και σήμαντρα ακούμε
πορεία προς το φως ακολουθούμε!
Σήμανε η ώρα που οι λαοί θα σηκώσουν τα βουνά,
τον ξάστερο ουρανό θα αντικρίσουνε ξανά,
την πλάση γιομάτη πασχαλιές θα χαρούνε
και σε μια στιγμή όλοι θα αναστοχαστούνε:
πως ό,τι γκρεμίζεται ξαναχτίζεται
αρκεί όλοι να είμαστε ΕΚΕΙ!
ΣΤ2
ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Ελλάς, μια λέξη μοναχά
Πατρίδα, ελευθερία, Ουρανία
πολλοί την ελησμόνησαν
και κάποιοι την επήραν
Για την πατρίδα χάθηκαν
γενναία παλικάρια
τη γη επότισαν με πόνο και με δάκρυα
το φως μάς χάρισαν
σαν έπαθλο αγώνα.
Και τότε είδαμε το φως
στα μάτια των νησιών μας
Και τότε νιώσαμε τη λευτεριά
στα μακρινά χωριά μας
Περήφανοι πρέπει να ΄μαστε
σ΄αυτή τη χώρα που ζούμε
στο Άγιο χώμα που πατούμε
και παντοτινά να τους τιμούμε!
ΣΤ3
Η αναζήτηση
Πατρίδα μου,
πώς να οδεύσεις προς το φως;
Όταν ο κόσμος μας είναι άδικος,
απάνθρωπος, σκληρός…
Στο συμφέρον είναι βουτηγμένη η κοινωνία
βασιλεύει το ψέμα, η μετριότητα,
η απληστία…
Στο σκοτάδι ζούμε
της αναρχίας
και της βίας
σε μια μουδιασμένη
τρομαγμένη πολιτεία.
Πατρίδα μου,
να πώς θα οδεύσεις προς το φως!
Οδηγός μου η αυτογνωσία
και προορισμός μας μια νέα
πιο όμορφη κοινωνία.
Θα βαδίζουμε
σε φωτεινά μονοπάτια
με πυξίδα την
ειρήνη, την ελευθερία.
Έτσι, θα αγγίξουμε,
πατρίδα μου, την ευτυχία!
Μ΄αυτά τα μοναδικά δημιουργήματα πήραμε μέρος στον Ενδοσχολικό Διαγωνισμό Ποίησης, που αποτελεί θεσμό του Σχολείου μας. Τα ποιήματα που διακρίθηκαν είναι τα εξής:
Α΄ Βραβείο Ε3
Β΄ Βραβείο ΣΤ1
Γ΄ Βραβείο Γ1
Βραβεία μικρών Τάξεων:
Α΄ Βραβείο Α2
Β΄ Βραβείο Γ3
Την κριτική επιτροπή του διαγωνισμού αποτέλεσαν οι καταξιωμένοι μάχιμοι εκπαιδευτικοί κ.κ. Μπάρλος Απόστολος, Γώγου Βασιλική και Μώρος Μάριος.
Σύντομα βιογραφικά των μελών της επιτροπής
Απόστολος Μπάρλος
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο ίδιο Πανεπιστήμιο στον κλάδο της Πρακτικής Θεολογίας με ειδίκευση στη Λατρεία. Εκπαιδεύτηκε από το Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης (Α.Κ.ΜΑ) σε θέματα Συστημικής Ψυχολογίας με ιδιαίτερα αντικείμενα: α) δυναμική ομάδας β) συντονισμός και ηγεσία ομάδας γ) η τάξη ως ομάδα.
Από ο 1994 μέχρι σήμερα διδάσκει ως Εκπαιδευτής Ενηλίκων σε Προγράμματα Επιμόρφωσης του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου Θεσσαλίας, του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας, της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης και της Επιστημονικής Ένωσης Εκπαίδευσης Ενηλίκων για εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και εκπαιδευτές ενηλίκων. Συμμετείχε σε συγγραφικές ομάδες διδακτικών βιβλίων για το μάθημα των Θρησκευτικών (1995 και 2006) και στην ομάδα συγγραφής του Φακέλου Υλικού για το μάθημα των θρησκευτικών της Ά Γυμνασίου, σύμφωνα με το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών.
Βάσω Γώγου
Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Παράλληλα, έκανε ελεύθερες σπουδές στη ζωγραφική και στη βυζαντινή αγιογραφία. Εκπαιδεύτηκε από το Αθηναϊκό Κέντρο Μελέτης του Ανθρώπου σε θέματα συστημικής ψυχολογίας με ιδιαίτερα αντικείμενα: α) δυναμική ομάδας β) συντονισμός και ηγεσία ομάδας γ) η τάξη ως ομάδα. Συμμετείχε στην ομάδα συγγραφής του Φακέλου Υλικού για το μάθημα των θρησκευτικών της Α΄ Γυμνασίου σύμφωνα με το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (2017). Από το 1995 μέχρι σήμερα συμμετέχει ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων σε προγράμματα επιμόρφωσης του Περιφερειακού Επιμορφωτικού Κέντρου Θεσσαλίας, και του Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και της Γενικής Γραμματείας Δια Βίου Μάθησης. Από το 2008 έως σήμερα είναι συνεργάτης και μέλος της Επιμορφωτικής Ομάδας της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου της Ι. Μητρόπολης Δημητριάδος και συμμετέχει στον σχεδιασμό και τη διδασκαλία επιμορφωτικών προγραμμάτων για Θεολόγους εκπαιδευτικούς καθώς και εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Μώρος Μάριος
Σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και έκανε τις μεταπτυχιακές σπουδές σχετικά με τις αναφορές πεζογράφων της Θεσσαλονίκης στη γερμανική κατοχή.
Εκπονεί τη διδακτορική διατριβή του με θέμα « Το θρησκευτικό στοιχείο στη Μεταπολεμική ποίηση». Εργάζεται στο Γυμνάσιο και Λύκειο των Εκπαιδευτηρίων Ν.Μπακογιάννη.